பேர்சி மகிந்த ராஜபக்ஷ (Percy Mahinda Rajapaksa)
1945 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 18 ஆம் திகதி தென்னிலங்கையில் உள்ள அம்பாந்தோட்டை மாவட்டத்தில் வீரகட்டிய கிராமத்தில் ஆறு சகோதரர்கள் மற்றும் மூன்று சகோதரிகளைக் கொண்ட குடும்பத்தில் இரண்டாவது மகனாக மகிந்த ராஜபக்ஷ பிறந்தார்.
இவர் இலங்கையில் நன்கு அறியப்பட்ட அரசியல் குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர். இவரது தந்தை டி.ஏ.ராஜபக்ஷ ஒரு புகழ்பெற்ற அரசியல்வாதி விஜயானந்த தகநாயக்கவின் அரசாங்கத்தில் விவசாயம் மற்றும் காணி அமைச்சராக இருந்தார்.
இவரது பாட்டன் டி.எம்.ராஜபக்ஷ 1930 களில் அம்பாந்தோட்டை தொகுதிக்கான அரசாங்க சபை உறுப்பினராக இருந்தார், மேலும் அவரது பகுதி மக்களால் பயிரிடப்பட்ட கூரக்கனை சித்தரிக்கும் வகையில் பழுப்பு நிற சால்வையை அணியத் தொடங்கினார், மேலும் அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அந்த மக்களின் பிரச்சினைகளுக்காக நின்றார்.
மகிந்த ராஜபக்ஷவும் தனது தாத்தாவின் சால்வையை உதாரணமாக எடுத்துக் கொண்டு தனக்கே உரிய சால்வை உடையை அணியத் தொடங்கினார்.
அவர் தனது ஆரம்பக் கல்வியை காலி நகரில் உள்ள ரிச்மண்ட் கல்லூரியில் பயின்றார். அதன் பின்னர் கொழும்பு நாலந்தா கல்லூரியிலும் தர்ஸ்டன் கல்லூரியிலும் கல்வி பயின்றார். 2004 ஆம் ஆண்டில், கொழும்பு நாலந்தா கல்லூரி இவருக்கு நாலந்த கீர்த்தி ஸ்ரீ விருதை வழங்கியது.
சிங்களத் திரைப்படங்களில் திரைப்பட நடிகராக குறுகிய காலத் தோற்றங்களில் தோன்றிய இவர், வித்தியதய பல்கலைக்கழகத்தில் நூலக உதவியாளராகப் பணியாற்றினார்.
1967 இல் தனது தந்தையின் மரணத்தைத் தொடர்ந்து, மகிந்த ராஜபக்ஷ தனது 24 வயதில் பெலியத்த தொகுதியில் சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் வேட்பாளராகப் பொறுப்பேற்றார்.
1970 ஆம் ஆண்டில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் பெலியத்த தொகுதியிலிருந்து முதன்முறையாக நாடாளுமன்றத்திற்கு மகிந்த ராஜபக்ஷ தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். பின்னர் இலங்கை சட்டக் கல்லூரியில் சட்டம் பயின்று 1977 நவம்பரில் வழக்கறிஞராக சத்தியப்பிரமாணம் செய்து கொண்டார்.
இவர் அமைச்சராக இருந்த 1994-2001 காலம் தவிர, தங்காலையில் தனது நாடாளுமன்ற வாழ்க்கை முழுவதும் வழக்கறிஞராக பணியாற்றினார்.
1977 ஆம் ஆண்டில் சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி படுதோல்வியடைந்ததை அடுத்து தனது நாடாளுமன்ற ஆசனத்தை இழந்த அவர் 1989 இல் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவத்தில் அம்பாந்தோட்டை மாவட்டத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தி மீண்டும் நாடாளுமன்றத்திற்கு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
தனது அரசியல் வாழ்க்கையின் ஆரம்பத்தில், இடதுசாரி மற்றும் மத்தியதர அரசியல் பாணியைத் தேர்ந்தெடுத்த இராஜபக்ஷ, தொழிலாளர் உரிமைகள் மற்றும் மனித உரிமைகளில் சிறந்து விளங்கியதாக சுட்டிக்காட்டினார். மனித உரிமைகளுக்காக செயற்படும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களில் அவர் ஒரு முன்மாதிரியான நபராக விளங்கினார்.
1988-90 ஆம் ஆண்டுகளில் காணாமல் ஆக்கப்பட்டோரின் தாய்மார்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட அன்னையர் முன்னணியை பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய மனோரணி சரவணமுத்துவுடன் இணைந்து அவரும் ஒரு தலைவராக செயற்பட்டார்.
1988-1990 காலப்பகுதியில் மனித உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதில் பணியாற்றியதற்காக ராஜபக்ஷவுக்கு இந்தியாவின் கல்கத்தாவில் “விஸ்வ பாரதி” பல்கலைக் கழகத்தினால் கௌரவ டாக்டர் பட்டம் வழங்கியது.
இந்த காலகட்டத்தில், அவர் அவ்வப்போது மூன்றாம் தரப்பு தலையீட்டைக் கொண்டுவர முயன்றார், ஜெனீவாவில், ஜனநாயக இலட்சியங்களை மீண்டும் நிறுவ மூன்றாவது தரப்பின் தலையீட்டிற்கு இலங்கை அழைப்பு விடுப்பதாக அவர் அவ்வப்போது குற்றம் சாட்டினார், இது துரோகமோ அல்லது தேசத்துரோகமோ அல்ல என்று கூறினார்.
ஐக்கிய நாடுகள் சபை இலங்கைக்கு விஜயம் செய்து விசாரணைகளை நடத்த அனுமதிக்க வேண்டும் என்றும் அவர் பாராளுமன்றத்தில் வலுவான கோரிக்கையை முன்வைத்தார்.
சந்திரிகா குமாரதுங்க தலைமையிலான ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் தேசப்பற்று முன்னணியான மக்கள் முன்னணியின் 1994 தேர்தல் வெற்றிக்குப் பின்னர் மகிந்த ராஜபக்ஷ தொழில் துறை அமைச்சராக நியமிக்கப்பட்டார்.
1997 வரை அவர் இந்த பதவியை வகித்தார். தொழில் துறை அமைச்சர் என்ற வகையில் முதற் தடவையாக ஒரு தொழில் சாசனம் வரைந்து சமர்ப்பிக்கப்பட்ட போதிலும், அது குமாரதுங்க அரசாங்கத்தின் கீழ் அமுல்படுத்தப்படவில்லை.
இதற்கு மேலதிகமாக அவர் துறைமுகங்கள் மற்றும் கப்பல்துறை அமைச்சராக சுமார் மூன்று மாதங்கள் பணியாற்றினார் மற்றும் அம்பாந்தோட்டையில் ஒரு புதிய துறைமுகத்தைநிர்மாணிப்பதற்காக பணியாற்றினார்.
அமைச்சரவை மறுசீரமைப்பின் பின்னர் அவரது விடயம் மீன்பிடி மற்றும் நீரியல் வள அமைச்சராக மாற்றப்பட்டது. இக்கால கட்டத்தில் அவர் கடல்சார் விவகாரங்களுக்கான பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவினார் மற்றும் கரையோர பாதுகாப்பு பிரிவை நிறுவினார்.
2001 தேர்தலில், ஐக்கிய தேசியக் கட்சி வெற்றி பெற்றதை அடுத்து மகிந்த ராஜபக்ச தனது அரசாங்க பதவிகளை இழந்தார். இருப்பினும், மார்ச் 2002 இல், அவர் எதிர்க்கட்சித் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார்.
2004 நாடாளுமன்றத் தேர்தலின் பின்னர், ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திரக் கூட்டணி நாடாளுமன்றத்தில் ஒரு சிறிய பெரும்பான்மையுடன் வெற்றி பெற்றது. 2004 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 6 ஆம் திகதி அப்போதைய ஜனாதிபதி சந்திரிகா குமாரதுங்கவினால் மஹிந்த ராஜபக்ஷ இலங்கையின் 13 வது பிரதமராக நியமிக்கப்பட்டார். அவர் பிரதமராக இருந்த காலத்தில் நெடுஞ்சாலைகள் அமைச்சராகவும் இருந்தார்.
ஹெல்பிங் ஹம்பாந்தோட்டை வழக்கு
மகிந்த ராஜபக்ச ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்படுவதற்கு முன்னர், “ஹெல்பிங் ஹம்பாந்தோட்டை” சம்பவத்தை மேற்கோள் காட்டி எதிர்க்கட்சிகளால் ஊழல்வாதி என குற்றம் சாட்டப்பட்டார்.
ஹெல்பிங் ஹம்பாந்தோட்டை எனப்படும் திறைசேரி அங்கீகாரம் பெற்ற தனியார் நிதியத்தின் ஊடாக 2004 ஆம் ஆண்டு சுனாமியால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவுவதற்காக 830,000 அமெரிக்க டொலர்களை அவர் தனது சொந்த மாகாணத்திலும் தேர்தல் மாவட்டமான அம்பாந்தோட்டையிலும் வைத்திருந்ததாக குற்றம் சாட்டப்பட்டு வழக்கு தொடரப்பட்டது.
தேர்தலுக்கு முன், இலங்கை உச்ச நீதிமன்றம் இந்த வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்குவதைத் தவிர்த்தது. பின்னர் ஜனாதிபதி வேட்பாளராக ராஜபக்ச அறிவிக்கப்பட்டதன் பின்னர் குறித்த வழக்கு நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்டதாக தெரிவித்து அப்போதைய பிரதம நீதியரசர் சரத் சில்வா வழக்கை நிராகரித்தார்.
“ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைவர் ரணில் விக்ரமசிங்க தனது அரசியல் இலாபத்திற்காகவும் மகிந்த ராஜபக்ஷவின் பெயருக்கு கலங்கம் உண்டாக்கும் ஒரு முயற்சியாக நீதிமன்றம் இதனை பார்க்கின்றது.” என நீதிமன்றம் தெரிவித்தது.
அத்துடன் ஹெல்பிங் ஹம்பாந்தோட்டை நிதியம் இருப்பது அமைச்சரவைக்கு தெரியும் என பாராளுமன்றத்தில் அறிவிக்கப்பட்டது. 26 டிசம்பர் 2004ல் சுனாமி பேரழிவில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கான உதவிகளை விரைவுபடுத்துவதற்காக ஹெல்பிங் ஹம்பாந்தோட்டை எனும் நிதியில் அவர் இந்த நன்கொடைகளை வைப்பிலிட்டார் என மகிந்த ராஜபகஷவின் தரப்பு தெரிவித்தது.
மேலும், அப்போது பிரதமரின் செயலாளராகப் பணியாற்றிய லலித் வீரதுங்க, குறித்த பணம் அரசாங்கக் கணக்கில் வரவு வைக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், மகிந்த ராஜபக்ஷ அதில் “ஒரு பைசா கூட” பயன்படுத்தவில்லை எனவும் AFP செய்தி நிறுவனத்திடம் தெரிவித்திருந்தார்.
2005 நவம்பர் 17 இல் நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலில் முன்னாள் பிரதமரும் எதிர்க்கட்சித் தலைவருமான ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைவர் ரணில் விக்கிரமசிங்கவை எதிர்த்துப் போட்டியிட இலங்கை சுதந்திரக் கட்சி மகிந்த ராஜபக்சவைத் தேர்ந்தெடுத்தது.
ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைமைத்துவம் பாரிய தேர்தல் பிரச்சாரத்தை முன்னெடுத்த போதிலும், மஹிந்த ராஜபக்ஷ மிகக் குறைந்த வாக்கு வித்தியாசத்தில் வெற்றி பெற்றார்.
தேர்தலை புறக்கணிக்குமாறு வடக்கு மற்றும் கிழக்கில் உள்ள வாக்காளர்களுக்கு விடுதலைப் புலிகள் உத்தரவிட்டமையே தங்களுக்கு தோல்வி ஏற்பட்டதாக எதிர்க்கட்சிகள் கூறின. இந்த பகுதிகளில் பரவலாக வாக்களிப்பு பலவந்தமாக கட்டுப்படுத்தப்பட்டது. பதிவான வாக்குகளில் 50.3% வாக்குகளை ராஜபக்ச பெற்றார்.
2005 நவம்பர் 19 அன்று இலங்கை ஜனநாயக சோசலிசக் குடியரசின் ஐந்தாவது நிறைவேற்று அதிகாரம் பெற்ற ஜனாதிபதியான பின்னர் அமைச்சரவையை மாற்றியமைத்த மகிந்த ராஜபக்ஷ, 2005 நவம்பர் 23 அன்று பதவியேற்ற புதிய அமைச்சரவையில் பாதுகாப்பு மற்றும் நிதி ஆகிய இரண்டு அமைச்சுக்களையும் பொறுப்பேற்றார்.
தேர்தலுக்கு முன்னர் தான் சமாதானத்தை விரும்புபவராகவும் பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு ஆதரவாக இருப்பதாகவும் வௌிக்காட்டிய அவர் ஆட்சிக்கு வந்ததும், ஜே.வி.பி மற்றும் ஜாதிக ஹெல உறுமய ஆகிய கட்சிகளுடன் ஒரு கூட்டணியில் இணைந்து அவை அனைத்தையும் தலைகீழாக மாற்றி விட்டார்.
மகிந்த ராஜபக்ச இலங்கையின் ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்பட்டது தற்செயலானது அல்ல. பல தசாப்தங்களாக மக்களுக்கு சேவை செய்து, தனது அரசியல் கட்சிக்கும் அதன் தலைவர்களுக்கும் அசைக்க முடியாத விசுவாசத்தைக் காட்டி, அரசியலின் ஏற்றத் தாழ்வுகளைத் துணிச்சலுடன் எதிர்கொண்டார்.
மூன்று தசாப்தங்களாக உள்நாட்டில் நடந்த யுத்ததை முடிவுக்கு கொண்டு வருவதற்காக மனிதாபிமான நடவடிக்கையை முன்னெடுத்தார். 3 வருட காலத்திற்குள் விடுதலைப் புலிகளை முற்றாக ஒழித்து ஒன்றுபட்ட இலங்கையை உருவாக்கினார்.
யுத்த வெற்றியின் பின்னர், 2010 ஜனவரி 26ஆம் திகதி நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலில், முன்னாள் இராணுவ தளபதி சரத் பொன்சேகாவுடன் போட்டியிட்டு (57.88% சதவீதம்) வாக்குகளைப் பெற்று வெற்றியீட்டியதுடன் மீண்டும் இரண்டாவது தடவையாக இலங்கையின் நிறைவேற்று ஜனாதிபதியானார்.
2015 ஜனவரி 8 இல் நடைபெற்ற அரசுத்தலைவர் தேர்தலில் மூன்றாவது தடவையாகப் போட்டியிட்ட அவர், எதிர்க்கட்சி வேட்பாளர் மைத்திரிபால சிறிசேனவிடம் தோல்வியடைந்தார்.
மகிந்த ராஜபக்ஷவின் ஆட்சிக் காலத்தில் முன்னெடுக்கப்பட்ட சில அபிவிருத்தி திட்டங்கள்.
ஹோமாகம மற்றும் சூரியவெவ மஹிந்த ராஜபக்ஷ மைதானம். மத்தள மற்றும் இரணமடு விமான நிலையம், உமா ஓயா பல்நோக்கு திட்டம், யான் ஓயா மற்றும் மொரகஹகந்த நீர்த்தேக்கத் திட்டம், நுரைசோலை லக்விஜய மற்றும் கெரவலப்பிட்டிய மின் உற்பத்தி நிலையம், அதிவேக நெடுஞ்சாலைகள் மற்றும் வடக்கு ரயில் பாதை நிர்மாணம், தாமரை தடாக கலை அரங்கம் மற்றும் தாமரை கோபுரம், மாகம்புர, காங்கசந்துரே, மற்றும் அருகம்பே சர்வதேச மாநாட்டு மண்டபம், ஊவா வெல்லஸ்ஸ மற்றும் கடல்சார் பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவுதல், சிவில் பாதுகாப்பு படையை நிறுவுதல் .
தகவல் – sarinigar.com
Follow us to get more useful articles like this soon. Subscribe to our SARINIGAR website. Also like our Facebook Page & WhatsApp channel. Post your valuable comments below. & Share with your friends too. Thanks!